Toch nog een 'kampioen'

Begin februari kwam het bericht waar we lang voor vreesden: De KNVB zette de competities stop. 

Natuurlijk wisten we allemaal dat het eraan zat te komen, maar een kenmerk van een amateurvoetballer is dat hij overloopt van hoopt. Na een week hozende regen, toch nog redenen verzinnen dat het door zou kunnen gaan. Een actie inzetten, waarvan iedereen weet dat het nooit gaat lukken. Na vele verliespartijen kansen zien tegen de nummer 1. Het is de amateurvoetballer niet vreemd... En dus zagen we ook mogelijkheden waardoor de competities mogelijk misschien toch nog wel afgemaakt zou kunnen gaan worden. We waren tenslotte lekker bezig.  

Helaas, het mocht niet zo zijn. Maar positief als we zijn, zagen we ook de vrolijke kant van dit bericht. Wij, ARC10, sloten hierdoor de competitie op plek 1 af. Dat we op verliespunten 2e stonden, dat deed er niet toe. De KNVB had daar niets over vermeld, dus de eerste is de eerste. In onze optiek. 

Het was alweer een tijdje geleden dat de spelers van ARC10 kampioen waren geworden. Dat moest natuurlijk gevierd worden, maar helaas kon dat vanwege de maatregelen niet gezamenlijk op de platte kar. 

Daarom werd er 12 februari een online kampioensfeest georganiseerd. Een speciale quiz over het enerverende seizoen trapte het evenement af. Daarna waren er mooie woorden van 'thuis'-fluiter (Hij fluit onze thuiswedstrijden, hij bevoordeelt ons zeker niet) Rene Hakvoort, gevolgd door de coördinator van de overige senioren Klaas Verboom. Beide heren wisten met rake woorden de schoonheid van dit kampioenschap te beschrijven. Ook zij hadden gezien hoe aan het begin van het seizoen een groot aantal nieuwe spelers ingepast moesten worden. Dat dit, ondanks de Corona maatregelen, succesvol was, werd door beide kenners als bewonderenswaardig omschreven. Als klap op de vuurpijl ontving het team van Klaas, namens ARC, de Overige Senioren Kampioensbokaal. Een mooie wisselbeker, die inmiddels op rouleert binnen het team. Niet meer dan 1 huishouden per dag, natuurlijk.