25 jaar na dato

Nu 25 jaar later komen de helden van toen op Zegersloot bij elkaar om gezellig een potje te voetballen tegen VAK A, de fanatieke en hondstrouwe supportersgroep die 25 jaar geleden er elke wedstrijd was om hun ARC vooral vocaal steun te geven.
Initiatiefnemer van de wedstrijd van Emile van der Heyde. Hij vertelt hoe het balletje ging rollen. Emile: “We hebben natuurlijk een jaar of 10 geleden ook al eens tegen elkaar gespeeld, maar nu het 25 jaar geleden is dat de titel werd behaald heb ik contact met Arthur en Fred gezocht en hebben we allebei een ijzersterke selectie samengesteld. De kampioenen van 1998 zijn bijna volledig en ook VAK A komt met een uitgebalanceerde selectie. Heel erg leuk dat het bestuur van ARC dit mede mogelijk heeft gemaakt. Het belooft een spannend potje te worden, maar de uitslag is van ondergeschikt belang. Het gaat natuurlijk om elkaar weer eens zien en bijkletsen en herinneringen ophalen. Iedereen heeft er onwijs veel zin in.”

Natuurlijk wilde ik weten hoe het met twee van de kopstukken van 25 jaar geleden gaat. Daarom stelde ik Arthur van Orssagen en Fred Admiraal een paar vragen:

1.  Hoe is het met jullie en wat doen jullie tegenwoordig en zijn jullie nog actief als voetballer?
Arthur: Er is in 25 jaar natuurlijk veel gebeurd. Vooral de laatste 2 jaar veel gebeurt in de privésfeer (ook de corona tijd was natuurlijk verschrikkelijk). Ik woon nog steeds in Leiden. Gelukkig gezond hoewel ik wel steeds meer last krijg van mijn knie. Maar ik doe nog de volgende sporten. Walking voetbal, padellen en ik tennis nog regelmatig tegen Fred.  Ook na de corona tijd dit jaar weer met Fred samen skiën. We doen dit al vele jaren. De laatste 2 jaar was ik assistent-trainer van RCL 2 in Leiderdorp. Ik stop hiermee en wordt na dit seizoen video-analist bij RCL 1.
Fred: Het gaat heel goed! Ik woon tegenwoordig in Aalsmeer en ben actief als keeperstrainer bij de selectie van DVVA in Amsterdam. Daar train ik ook vaak mee, als keeper kun je natuurlijk nog lang mee.  We zijn net gepromoveerd naar de 1e Klasse dus ook sportief gaat het nog altijd voor de wind.

2. Hoe kijken jullie terug. Op dat speciale seizoen 1997 -1998
Arthur: Toen ik overschreef van UVS naar ARC was iedereen verbaasd bij UVS. Ik hoorde dat we een degradatiekandidaat waren in de Hoofdklasse A. Ik wilde daarom zeker niet mislukken bij ARC, na een mooi en spannend seizoen werden we kampioen en ik werd ook nog eens speler van het jaar. Ook vakkie A had een schitterend liedje voor mij verzonnen. Mijn seizoen was geslaagd en wij hebben een super feest gehad met de supporters en de club, helaas geen kampioen van Nederland maar deze wedstrijden nemen ze mij niet meer af. Ook de wedstrijd tegen Ajax was een mooie opsteker in het begin van het seizoen. 

Fred: Met alleen maar warme gevoelens natuurlijk; iedere gewonnen wedstrijd was een feestje dus hebben we er daar heel wat van gevierd, met het kampioenschap en de nacompetitie als grote knallers. Het fantastische Vakkie-A maakte dat altijd nog mooier. Het fantastische contact met hen en de rest van de club maakt dat ik hier altijd met heel veel plezier op terug kan blijven kijken.

3. Hoe vinden jullie het de 27e weer terug te zijn.
Arthur: Alleen maar super, Ik heb er zelf 5 jaar gespeeld en altijd met veel plezier naar Alphen aan de Rijn gereden. Ik heb samen met Emile de reünie georganiseerd met de hulp van Fred en René. ARC was zeer behulpzaam en ik hoop dat iedereen komt.
Fred: Heerlijk, het is toch weer gewoon thuiskomen. Ik ben vier jaar lang vier keer per week op de club geweest dus is het een belangrijk en prachtig deel van mijn leven. Steeds als ik terugkom, heb ik dat fijne gevoel van herkenning weer met het sportpark en, vooral, de mensen weer.

Zaterdag 27 mei as rond13.00 uur verzamelen alle manschappen zich voor een bakkie koffie vooraf. De wedstrijd (op een heel veld) staat onder leiding van scheidsrechter Ard Hoogendoorn en die laat om 14.30 uur aftrappen. Er wordt tweemaal een half uur gespeeld.

Een absolute aanrader voor iedereen!