Trots

Waar je het ene jaar in oktober diep weggedoken onder je paraplu, of blauwbekkend van de kou, je jongens staat aan te moedigen, staan we vandaag in een korte broek en een t-shirt langs de lijn. Bij 25 graden gaat het aanwijzingen geven en aanmoedigen toch een stuk gemakkelijker.

Vandaag speelt de G1 een thuiswedstrijd tegen PGS/VOGEL uit ,die mooie stad achter de duinen , Den Haag. Afgaand op de ranglijst zou het een makkelijk middagje moeten worden maar niets is minder waar. De Hagenaars blijken een geduchte tegenstander met wat sterke en snelle spelers in hun midden die onze defensie op de proef stelt. De wedstrijd gaat gelijk op totdat, na een minuut of 20 de openingstreffer valt in het voordeel van de zwartroden,ARC dus. Onze tegenstander is dusdanig aangeslagen dat al snel de 2-0 in het vijandelijke doel ligt en dit is ook de ruststand.

Even uitblazen, en een lekker verkoelend drankje dat al was meegenomen door een hele slimme supportster (dat scheelde een wandeling naar de kleedkamer). Gelukkig maar want de scheids had er zin in want al snel geeft hij het sein dat we verder gaan.

ARC begint ijzersterk en binnen enkele minuten liggen de 3 en de 4-0 achter de Haagse goalie. Als al snel de 4-1 valt worden we toch even zenuwachtig en voetballend, gaat het even minder. De 4-2, een prachtig afstandschot, moeten onze mannen even de koppies erbij houden wat aardig lukt want verder dan 2 doelpunten komen de Hagenaars niet.

Met een eindstand van 4-2 halen we 3 belangrijke punten binnen staat ARC G1 op een gedeelde eerste plaats. De spelers, coaches, en natuurlijk de "beste stuurlui" (lees ouders) en ook de vereniging ARC kunnen hier best trots op zijn, gezien alles wat er zich heeft afgespeeld rondom het G-team.

Trots op onze jongens en hoe jullie, met elkaar, de draad weer hebben opgepakt.