Meiden clash

Afgelopen zaterdag was het dan weer zover. De meiden van de MO19-1 en MO17-1 clash.

De eerdere versie van dit duel, afgelopen herfst, werd verrassend door de MO17-1 gewonnen met 3-0. 
De 19-1 meiden waren dus alvast gewaarschuwd door deze wedstrijd en hebben ondertussen ook weer beschikking over een aantal speelsters die toen geblesseerd waren.
De 17-1 daarentegen zit weer iets meer in de ‘geblesseerden’ dus moest een beroep doen op Sara en Elena van de MO17-2. Een herhaling van de vorige uitslag leek dan ook op voorhand te hoog gegrepen.
De vorige uitslag had er wel voor gezorgd dat de meiden van O17 vol vertrouwen het veld op stapten.

De wedstrijd werd geleid door Jurgen Bugel die vooraf bij mij informeerde of de dames een beetje tegen een stootje konden. Dat heeft ie wel geweten, want de verzorging moest met regelmaat het veld op om meiden op te lappen. Voor wie denkt dat deze meiden half het duel ingaan hebben we hier dat beeld weggehaald. Een heuse strijd is het geworden. Niet om de corona cup, want die is buiten bereik, maar om de eer.

O17 kiest ervoor om in eerste instantie voor om de zaak goed dicht te bouwen achterin met Amber, Nora, Marlou en Tess. Eerst even grip op de wedstrijd krijgen en dan zien we het later wel. Dat zorgt voor een kwartier van veel balbezit voor de O19 en dan met name op het middenveld. Met name de vrouw meer situatie zorgt ervoor dat de druk op de O17 ligt, waar ze zich overigens prima uit redden waardoor de grootste kansen slechts ontstaan door (verre) afstand schoten, oa op de lat. Verder zit de wedstrijd behoorlijk op slot.
O17 meiden weten af en toe wel onder de druk uit te spelen maar door rommelige passing en het snel de diepte zoeken strand dit ook in niets. Elena, Noelle en Susanne hebben voorin ook hulp nodig van doorkomende middenvelders en dat durven we nog te weinig. Rianne, Anouk en Bente hebben hun handen vol op het middenveld.
Met het inbrengen van Thirza en Sara op de backs schuiven Amber en Tess naar voren, wat in de rest van de eerste helft een gelijk strijdbeeld oplevert met wat halve kansen over en weer.
Eigenlijk is er door de fanatieke strijd geen enkele open kans geweest.

In de rust spreken we af dat we gaan proberen iets meer te voetballen, elkaar te zoeken want dat lukt moeilijk in deze intensiteit. 
We starten erg matig met een grote druk op de goal van O17. Beter gezegd, grote druk naast de goal want de O19 weet geen bal tussen de palen te krijgen, ondanks de paniek.
De wedstrijd ontaard in een mooi gevecht met voetbal wat ik niet perse mooi vind, door de lucht en veel duels, moeizaam positiespel, maar blijkt wel de juiste manier om de O19 te bestrijden.
Met de laatste 15 minuten turbo Nora in de spits te zetten proberen we met duel en snelheid kansen te creëren wat zeker voor leuke momenten zorgt. Echt gevaarlijk wordt het nooit, aan geen enkele kant.
Het lijkt op een zwaarbevochten 0-0 uit te komen, wat de wedstrijd eer aan zou doen, totdat we vanuit een corner toch het doel vinden; alleen dan onze eigen goal. Helaas, grote teleurstelling bij de O17 en veel blijdschap  bij de O19 bewijzen dat beide teams er een flinke strijd van hebben gemaakt.

Het was een wedstrijd waar we langs de lijn van hebben genoten en waar jullie trots op kunnen zijn!

Henk Immerzeel