Zevenklapper

Als er op het niveau van de eerste klasse sprake zou zijn van selectieve dopingcontrole zouden er veel vragen ontstaan zijn na afloop van de wedstrijd ARC-FC Breukelen.

In de eerste vijfenveertig minuten was het helemaal niets met de thuisclub. FC Breukelen, vorige week met 5-1 verloren,trachtte met een gesloten verdediging en snelle counters een tweede afgang van dat kaliber te voorkomen. Dat lukte. De spaarzame spitsen maakten het de Racing-defensie herhaaldelijk moeilijk, de bezoekers waren feller in de duels, het ARC-middenveld kon geen balbezit houden en de 0-1 halverwege was volkomen logisch. Na drieentwintig minuten kreeg David van der Veld alle gelegenheid om voor te zetten en mocht Mark Rutgers al even gastvrij de 0-1 binnenkoppen. Dat het tot de pauze bij dei 0-1 bleef was meer geluk dan wijsheid. 

Het beloofde niet veel goeds voor de equipe van Mark Evers in de eerste thuiswedstrijd. Maar hoe anders zou het vervolg zijn. Wat er in de thee zat van ARC, volgens Evers niets bijzonders, zal wel voor eeuwig onduidelijk blijven, maar dat hij zijn manschappen nadrukkelijk met de neuzen op de feiten had gewezen was wel duidelijk. Luca Janszen mocht de plaats op het middenveld innemen van Neal Arnoldus, maar alleen die wijziging kon niet de reden zijn van de onwaarschijnlijke heropstanding.

Direct na het hervattingssignaal van de goed leidende arbiter Ernst Jan van der Perk namen de gastheren het initiatief.

De gelijkmaker zat er overduidelijk aan te komen en die viel dan ook na negen minuten overheersing. Uit een rommelige situatie kon Jeroen Borsboom het beslissende tikje geven. Vanaf dat moment overspeelde ARC de gasten volledig die direct begonnen te piepen en te kraken. Nadat Stefan den Horder nipt had overgekopt werd het drie minuten na de gelijkmaker 2-1. Borsboom werd diep gestuurd, bleek niet zo traag als hij overkwam en rondde uiterst professioneel af.

Het was het aanvangssein voor een demonstratie voetbal die iedereen, die de eerste helft bekeken had, ten zeerste verbaasde. Het zou uiteindelijk zelfs 7 - 1 worden en daar was niets geflatteerds aan. Een uitslag van 10-2 had ook zomaar gekund. De ene goal was nog mooier dan de ander en het waren achtereenvolgens Coen de Groot (heel sterk spelend), Stefan den Horder,

Luuk Samsom (de fraaiste van allemaal), Stefan den Horder en Huib Oversloot die de arme doelman Nick Turksma een verschrikkelijke middag bezorgden.

De slotconclusie van Mark Evers was raak. ’In de eerste helft waren er zo’n stuk of zes spelers die denken het wel even te kunnen maken'. Met zo’n instelling kunnen we van iedere club verliezen. In de tweede helft was het plezier terug waarop ik de heren wees en dan kunnen we van alle clubs winnen. En zo is het maar net.

Heel aardig was het idee van de spelersgroep: zij hadden speciale inloopshirts laten maken met de tekst: Richard en Maurits sterkte! Het zegt veel over de sfeer en saamhorigheid die momenteel bij ARC heerst.

De samenvatting van deze wedstrijd met aansluitend interviews met Mark Evers en Lionel Frederik. Met dank aan Studio Alphen.